“De eerste stap is erkennen dat je niet alles alleen kunt.”

“Na mijn scheiding bleef ik achter met vier kinderen. Ongemerkt en ongewild raakte ik in de schulden. Ik raakte uiteindelijk zelfs mijn huis kwijt en werd dus letterlijk dakloos. Gelukkig kregen we tijdelijk onderdak bij een vriend. Van daaruit ging ik naar de gemeente, legde mijn situatie uit en vroeg om hulp. 

“Ik kwam terecht bij Werk en Inkomen. Ik had het gevoel dat ze daar écht naar mij luisterden. Het was natuurlijk erg moeilijk om mijn verhaal te doen en toe te geven dat ik ten einde raad was. Maar de mensen dachten mee en leverde maatwerk. Er bleken regelingen te zijn die mijn gezin weer op de been hielpen. Ook kreeg ik hulp met mijn schulden. Zonder deze eerste hulp had ik mijn leven - nu zes jaar later- niet zo op de rit gehad. Hier ben ik de gemeente nog steeds dankbaar voor. Dat is ook de reden waarom ik graag mijn verhaal wil vertellen.” 

“Ik snap heel goed dat de eerste stap zetten als je hulp nodig hebt, heel moeilijk kan zijn. Misschien is er schaamte. Misschien denk je dat je het wel alleen kunt. Maar als je vastloopt -op welk gebied dan ook - is het juist heel krachtig om dit toe te geven. Het laat zien dat je niet voor altijd in deze situatie wilt blijven. Soms weet je niet welke ondersteuning je nodig hebt, of wat er beschikbaar is. Maar je komt hier alleen achter als je erom vraagt én luistert naar het advies dat je krijgt.” 

“Ik heb geleerd dat wanneer je oprecht jouw eerlijke verhaal vertelt, dat mensen je belangeloos en zonder oordeel willen helpen. Dat zorgde ervoor dat ik nu ook met veel meer begrip naar anderen kijk. Omdat ik weet dat iedereen in een uitzichtloze situatie terecht kan komen. Maar je kunt er ook weer uit klimmen en er veel sterker door worden!”